Jak edukacja 2.0 może wyglądać w praktyce?

Fiński system edukacji, a potrzeba zmian.

Kilka dni temu w prasie pojawiła się informacja o planowanych zmianach w fińskim systemie edukacji. Finowie od lat uchodzą za światowego lidera w zakresie kształcenia. Ich uczniowie zajmują najwyższe miejsca w rankingach dotyczących umiejętności pisania i czytania, a w ciągu ostatniej dekady znacznie poprawiły się również ich wyniki w dziedzinie nauk przyrodniczych. Różnica pomiędzy najsłabszymi i najlepszymi uczniami jest najmniejsza na świecie a liczba uczniów, którzy z sukcesem kończą liceum wynosi aż 93%. Dlaczego zatem fiński rząd decyduje się na zmiany w tak efektywnie działającym systemie? Odpowiedź jest prosta - Finowie osiągnęli sukces doskonale przystosowując swój system edukacji do realnych potrzeb swojego społeczeństwa. Tak robią i tym razem.

Planowana reforma zakłada wycofanie nauczania poszczególnych przedmiotów takich jak matematyka, fizyka czy chemia do 2020 roku. Finlandia rezygnując z “nauczania przedmiotów” na rzecz “nauczania tematów” chce przygotować swoich uczniów do realnych potrzeb rynku pracy. W ten sposób Finowie chcą przystosować swój system do wymagań nowoczesnego społeczeństwa i umiejętności dzieci, które na codzień posługują się zaawansowaną technologią umożliwiającą im zdobywanie podstawowych informacji bez konieczności uczenia się ich na zajęciach.

Co na to Polska?

Fińska reforma jest jednym z najlepszych przykładów edukacji 2.0. Czy takie zmiany możemy zauważyć na własnym podwórku? Na szczęście tak. Choć skala tego zjawiska jest w Polsce dużo mniejsza (póki co zmiany w polskim systemie edukacji ciągle jeszcze ograniczają się do wyboru nowych podręczników dla uczniów szkół podstawowych), to jednak w ostatnich latach zainteresowanie niekonwencjonalnymi metodami nauczania znacznie wzrosło. Rodzice powoli zaczynają przekonywać się między innymi do gier i portali edukacyjnych, które w przeszłości budziły raczej niezrozumienie lub silne skojarzenia jedynie z rozrywką wykluczającą z procesu jakąkolwiek naukę. Wraz z rozwojem społeczeństwa w dziedzinie IT rośnie również świadomość korzyści, jakie może przynieść nam technologia. Na rynku pojawia się coraz więcej możliwości cyfrowej edukacji - jedynym z nadchodzących projektów jest e-usługa Hektor i Bronka. Projekt kierowany jest do dzieci w wieku od 7 do 10 lat i doskonale wpasowuje się w najnowsze założenia Finów, tj. naukę tematów a nie pojedynczych przedmiotów. Dzięki Hektorowi i Bronce dzieci będą mogły w atrakcyjny dla nich sposób zdobywać wiedzę z różnych dziedzin. Jednak jedną z ważniejszych cech tego projektu jest możliwość udziału rodziców w procesie nauki. Rozwiązuje to często spotykany w e-edukacji problem, kiedy rodzice czują się wykluczeni z nauczania ich dzieci i nie mają żadnej wiedzy o postępach lub rezultatach nauki. W tym przypadku rodzice będą mieli pełny dostęp do statystyk i będą mogli śledzić rozwój swojego dziecka. Oprócz tego uzyskają także szczegółowe informacje o metodach wykorzystywanych w procesie nauczania.

Nie tylko dla dzieci.

Warto jednak zauważyć, że edukacja 2.0 nie jest kierowana wyłącznie do uczniów lub studentów. Polacy chętniej niż kiedykolwiek zdobywają wiedzę dzięki nowym technologiom. Od kilku lat coraz większą popularnością (także w Polsce) cieszą się portale MOOC - Massive Open Online Course. Są to portale, które udostępniają wykłady z uniwersytetów na całym świecie - w tym również najlepszych takich jak Princeton, Stanford, czy Yale.

Tysiące użytkowników codziennie zapisuje się na nowe kursy i poszerza swoją wiedzę z dziedzin często zupełnie niepowiązanych z ich wykształceniem. Co więcej - dzięki społecznościowemu charakterowi projektu uczestnicy kursów mogą poczuć, że tworzą prawdziwą klasę. Użytkownicy mają możliwość dzielenia się swoimi uwagami na forum i wzajemnej pomocy przy trudniejszych zagadnieniach.
MOOC są przykładem edukacji przyszłości, która zakłada nieograniczony dostęp do nauki w każdym miejscu o dowolnej porze.

Kiedy te zmiany?

Edukacja 2.0 w połączeniu z Social Media to nowoczesna forma nauki, która kładzie duży nacisk na samokształcenie. Pobudza do samodzielnego zdobywania wiedzy i jednocześnie często łączy studentów w jej budowaniu. Dzięki nowym narzędziom uczniowie nabywają umiejętności, które będą im potrzebne nie tylko w życiu zawodowym, ale i społecznym. Kiedy będziemy mogli zobaczyć pierwsze poważne reformy edukacji w naszym kraju? Póki co nic nie wskazuje choćby na ich planowanie w najbliższej przyszłości. Warto zatem obserwować organizacje pozarządowe i podmioty prywatne, które zdają się rozumieć potrzebę zmian w Polskiej edukacji i konsekwentnie do nich dążą.