Projektowanie, budowa i użytkowanie urządzeń satelitarnych oraz astronomicznych to rzeczy, którymi zajmować się będą osoby uczęszczające na studia dla inżynierów kosmicznych. Ich edukacja trwać będzie 3,5 roku, a powstanie tego kierunku uwarunkowane jest rosnącym zapotrzebowaniem na pracowników w dziale przemysłu i badań kosmicznych, po wstąpieniu Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i równoległym wyniesieniu na orbitę pierwszych polskich satelitów.

Kierunki umożliwiające zdobycie tytułu inżyniera kosmicznego pragną wprowadzić Politechnika Warszawska, Wojskowa Akademia Techniczna i Politechnika Łódzka. Liczba miejsc będzie jednak ograniczona. Dla kandydatów przygotowano bowiem tylko 40 miejsc.

Jak możemy przeczytać w oficjalnym opisie kierunku:

„Inżynieria kosmiczna to międzywydziałowy, interdyscyplinarny kierunek studiów pierwszego stopnia przygotowujący absolwentów do pracy w dziedzinie technik satelitarnych. Utworzenie nowej specjalności studiów technicznych jest motywowane rosnącym rynkiem pracy w dziale przemysłu i badań kosmicznych, po wstąpieniu Polski do Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i równoległym wyniesieniu na orbitę pierwszych polskich satelitów. Umowy międzynarodowe z ESA i plany rozwoju polskiego sektora kosmicznego gwarantują rosnącą tendencję nowego działu gospodarki. Kierunek inżynieria kosmiczna, koordynowany przez Wydział Fizyki i Astronomii UZ, jest pierwszym tego typu kierunkiem studiów w Polsce. Doświadczone kadry czterech wydziałów UZ (Wydział Fizyki i Astronomii, Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska, Wydział Mechaniczny oraz Instytut Inżynierii Elektrycznej na Wydziale Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji) oraz urozmaicony program studiów zapewniają wysoki poziom nauki i ciekawie prowadzone zajęcia.

Absolwenci kierunku inżynieria kosmiczna będą przede wszystkim przygotowani do wszelkich prac związanych z projektowaniem, budową i użytkowaniem urządzeń satelitarnych oraz astronomicznych obserwatoriów naziemnych. Z drugiej strony studia na tym interdyscyplinarnym kierunku gwarantują, że nowi inżynierowie będą potrafili także twórczo pracować w innych gałęziach gospodarki. Umiejętność analizy sygnałów i danych w celu testowania zaawansowanych technicznie rozwiązań będzie bardzo przydatna w każdym innowacyjnym przedsiębiorstwie i instytucie badawczo-rozwojowym. Opanowanie nowoczesnych technik symulacyjnych i metod pracy zespołowej pozwoli inżynierom nowej specjalności na uczestnictwo w opracowywaniu i wdrażaniu nowych technologii oraz na udział w dużych przedsięwzięciach krajowych i międzynarodowych.

W trakcie studiów oraz po ich ukończeniu przewidywane są praktyki i staże w krajowych oraz zagranicznych ośrodkach zajmujących się projektowaniem i budową urządzeń satelitarnych. Wyróżniający się absolwenci będą mogli kontynuować naukę na studiach drugiego stopnia organizowanych przez kraje członkowskie ESA w ramach programu Erasmus Mundus. Poza sektorem kosmicznym i innowacyjnym przemysłem inżynierowie nowej specjalności będą mogli znaleźć zatrudnienie w przemyśle i instytucjach związanych bezpośrednio z badaniami naukowymi, np. w różnych dziedzinach fizyki doświadczalnej opartej na zaawansowanych technikach, takich jak fizyka wysokich energii i fizyka nowoczesnych materiałów. Innym działem gospodarki, w którym znajdą pracę absolwenci inżynierii kosmicznej, jest rozwojowa gałąź przemysłu i usług opartych na przetwarzaniu różnego rodzaju sygnałów i informacji.”