Początki Naked Brown sięgają roku 2007. Pierwszy skład powstał by grać prostego i mocnego rock'n'rolla nawiązującego do stylu lat 70’ i 80’. Po zagraniu kilkunastu koncertów zespół zawiesił działalność z powodu odejścia pierwszego wokalisty.

Za właściwy początek Naked Brown uważać należy jesień 2009 roku, kiedy to grający na gitarze basowej Mateusz Puchniarz objął również funkcję wokalisty. Wtedy określił się początkowy styl zespołu kojarzący się w dużej części ze stylem prezentowanym przez Motörhead. Przez ponad rok czasu zespół występował jako trio w składzie Mateusz Puchniarz - Maciej Rekowski - Mateusz Rumiński. Jesienią 2010 roku Naked Brown kwalifikuje się na przesłuchania festiwalu Gramy w Szczecinie i ku zaskoczeniu wielu występuje na koncercie finałowym. Dodatkowo gitarzysta Maciej Rekowski otrzymuje nagrodę dla najlepszego instrumentalisty, a zespół oprócz występów w ramach festiwalu dodatkowo gra koncert transmitowany na żywo na antenie Radiowej Trójki w ramach audycji Offensywa prowadzonej przez Piotra Stelmacha.

Na początku 2011 do składu dołącza drugi gitarzysta – Przemysław Szukaj – wnosząc do zespołu nowe pomysły oraz rozszerza znacznie możliwości muzyczne grupy. Styl powoli odchodzi od prostych aranżacyjnie utworów. Latem 2011 roku zespół zdobywa, również ku zaskoczeniu wielu, pierwsze miejsce na przeglądzie Skrzydlate Wiosło w Piszu. Wiosną 2012 roku ukazuje się pierwsza EPka, ciepło odebrana w środowisku. Pozytywne opinie pojawiały się zarówno na liczących się portalach internetowych jak i również w prasie muzycznej. Płyta niejednokrotnie gościła również na antenie ogólnopolskich i lokalnych rozgłośni radiowych (radiowa Trójka, radio Gdańsk) Niedługo po nagraniu EPki w zespole dochodzi do zmiany perkusisty. Mateusza Rumińskiego zastępuje Tomasz Wyrąbkiewicz, który dzięki swojej agresywnej i pomysłowej grze dodał zespołowi potężny zastrzyk energii i dynamiki.
Styl Naked Brown określić można jako nawiązanie do zachodniej sceny reprezentowanej przez takie zespołu jak Clutch, Orange Goblin, The Atomic Bitchwax, Five Horse Johnson czy Down, zachowujący jednak swój niepowtarzalny charakter. Słychać echa lat ’70 i ’80 – Black Sabbath czy Motörhead. Chwytliwe solówki, zmiany napięcia i solidne riffy tworzą mieszankę, wobec której ciężko pozostać obojętnym.