Pan musi żerować na innych!

To nie jest możliwe, iż Pan to robi z dobroci serca! To nie jest możliwe, że organizacja działa dla dobra ogółu. Musi w tym wszystkim być wielki przekręt! Musi tutaj coś śmierdzieć! Nie! Nie! Nie! Nie… Rób człowieku coś dobrego, to powiedzą, że masz niecne zamiary. Rób człowieku coś złego, to zostaniesz zbesztany. Nie rób nic, to zostaniesz określony jako bierny i nieczuły…

Dzieci są o wiele bardziej rozsądne od dorosłych…

Tak naprawdę pierwotną przyczyną napisania tego artykułu, jest postać 10-letniego Łukasza. Chłopak jest chory i postanowił pomóc WOŚP – stać się wolontariuszem. Jak sam twierdzi, dla niego nie ma już ratunku, więc skupia się aby pomóc innym. Często słyszymy takie słowa z ust, któregokolwiek z szanowanych dorosłych? Skąd w małym chłopcu tyle siły i mądrości? Ile dorosłych zamiast pomagać skupiłoby się na rozpamiętywaniu swojego nieszczęścia… Użalałoby się nad swoimi nieszczęśliwym losem… Skupiało na maksymalnym wyciśnięciu z życia wszelkich przyjemności… Łukasz pokazuje, że jednak można inaczej. I tym pozytywnym akcentem kończę. Szanujmy się!