Zazdrość, jako zło

Zazdrość może przynieść bardzo wiele złego. Możemy być zazdrości zarówno z racjonalnych jak i nieracjonalnych powodów. Możemy być zazdrośni o coś co nam się „uwidzi”. Zazdrosnymi możemy być o kolegów, koleżanki, rodzinę, byłych no dosłownie o wszystko i wszystkich. Zazdrość może przybrać wręcz chorobliwe rozmiary i siać truciznę i spustoszenie w naszym życiu. Przemienia się ona w niemalże całkowity brak zaufania do drugiej osoby. Jakiś złośliwy mały głosik w nas zaczyna szeptać wprost do uszka: ona cos kombinuje. Tamten za często się widuje, na pewno coś chce. Ostatnio za często mój chłopak jest zmęczony. Wczoraj nie miał ochoty na sex – na pewno z kimś był! Z biegiem czasu możemy odrzucać wszelkie racjonalne argumenty przemawiające za wiernością partnera i skupiać się na irracjonalnych przypuszczeniach – tworzymy własną wirtualna rzeczywistość, w którą zaczynamy coraz mocniej wierzyć. Nie służy to niczemu dobremu i może przyczynić się do utraty tego, czego utracić nie chcemy. Paradoks.

Zazdrość, jako dobro

Zazdrość też ma swoją dobrą stronę. Osoba zazdrosna wysyła sygnał, że nie jesteśmy dla niej obojętni. Widzimy, że jest zazdrosna o innych, bo chce nas dla siebie – nie z egoizmu, z miłości. W sytuacji, kiedy byśmy usłyszeli a rób sobie, co chcesz, nie ty to będzie inny, chyba nie poczulibyśmy się w porządku. Nigdy nie rozumiałem takiego podejścia. Skoro może być ktoś inny, to po co być razem? Jeśli ma się być z byle kim, lepiej nie być z nikim. Jednak ludzie są w różnych sytuacjach życiowych, rożnie sytuacje widzą, a często po prostu chcą wierzyć ze będzie dobrze. Jednak czas wszystko weryfikuje i ukazuje prawdziwe oblicze postrzeganej rzeczywistości. Jednak zazdrość daje nam sygnał, że drugiej osobie zależy.

Czym jest zazdrość?

Zazdrość jest strachem. Człowiek zazdrosny boi się, boi się utraty tego, co jest dla niego cenne lub najcenniejsze. Zazdrościmy, bo boimy się, że kobieta, która kochamy odejdzie. Boimy się ze nowo napotkany kolega okaże się bardziej czarujący od nas. Boimy się, że koleżanka z pracy uwiedzie naszego chłopaka. Boimy się, że ktoś powie „zakochałem się” nie mam wpływu na to, co czuje. To słowo wytrych. Niektórzy mówią, że nie mają wpływu na uczucia i tak usprawiedliwiają swoje różne poczynania. Moim zdaniem jest to wygodne usprawiedliwienie. Nawet bym powiedział ukazywanie samego siebie w pozytywnym świetle, jako tego wrażliwego i uczuciowego. A niestety jest się po prostu szują.