Etyka?

Teoretycznie rzecz ujmując u podstaw etycznych ograniczeń reklam znajduje się poszanowanie godności istoty ludzkiej – ładnie brzmi. Reklama nie może nikogo poniżać, czy też obrażać – tutaj wiele z reklam wydaje się nie spełniać tego podstawowego kryterium (np. o charakterze seksistowskim lub z serii klękaj psie…). Nie może być ona także kierowana do dzieci – wystarczy zapoznać się z kilkoma reklamami soczków i zabawek, aby ocenić, kto jest ich faktycznym odbiorcą. Jednocześnie nie może ona manipulować odbiorcą – teoretycznie zakazanych jest wiele technik związanych z wpływaniem na podświadomość, jednak od czasu do czasu można usłyszeć o pewnych niuansach, które starannie się wycisza – choćby prowadzenie badań z zakresu aktywności mózgu podczas oglądania stron internetowych lub spotów reklamowych.

A dziennikarze?

Ponadto niedopuszczalnym jest angażowanie do reklam osób kojarzonych z przekazywaniem obiektywnych informacji. Dlatego też znani prezenterzy informacji, dziennikarze itp. nie mogą być angażowani do reklam – nie mogą? W tym miejscu przywołuje choćby reklamę PKO z pewnym latającym dziennikarzem sportowym – niedawno został on zawieszony w TVP. Chociaż, z mojego punktu widzenia reklama, w której brał udział była fajnie skonstruowana, a sam dziennikarz zbytnio nie skupiał się na kwestiach związanych z produktami PKO – no ale zasady są po to, aby ich przestrzegać (chociaż mówi się, że są po to aby je łamać).

A aktorzy?

Aktorzy nie są dziennikarzami. Aktorzy mogą się udzielać w tejże materii. Moim zdaniem nie jeden aktor robi więcej krzywdy odbiorcom, aniżeli dziennikarze. Bowiem aktorów często kojarzy się z odgrywanymi przez nich rolami, np. księdza, który budzi szacunek oraz zaufanie! W tym miejscu szczególnie mam na uwadze pewnego księdza – detektywa. Moim zdaniem osoba duchowna, która bezinteresownie współpracuje z Policją budzi zaufanie, które przekuwane jest na wzrost sprzedaży ubezpieczeń i kredytów…

 A co Wy o tym wszystkim myślicie? Jakie jest Wasze zdanie?